استادی از شاگردانش پرسید: چرا ما وقتی عصبانی هستیم داد میزنیم ؟ چرا مردم هنگامی که خشمگین هستند صدایشان را بلند می کنند و سر هم داد می کشند ؟
شاگردان فکر کردند و یکی از ان ها گفت: چون در ان لحظه، ارامش و خونسردیمان را از دست می دهیم.
اینکه ارامشمان را از دست میدهیم درست است اما چرا با وجودی که طرف مقابلمان کنارمان قرار دارد داد میزنیم؟؟
ایا نمی توان با صدای ملایم صحبت کرد؟ چرا هنگامی که خشمگین هستیم داد میزنیم؟؟
شاگردان هرکدام جواب هایی دادند اما پاسخ های هیچکدام استاد را راضی نکرد ...
سر انجام او چنین توضیح داد: هنگامی که دو نفر از دست یکدیگر عصبانی هستند ، قلب هایشان از یکدیگر فاصله میگیرد. انها برای اینکه فاصله را جبران کنند مجبورند که داد بزنند. هرچه میزان عصبانیت و خشم بیشتر باشد ، این فاصله بیشتر است و انها باید صدایشان را بلندتر کنند.
سپس استاد پرسید: هنگامی که دو نفر عاشق یکدیگر باشند چه اتفاقی می افتد؟؟
انها سر هم داد نمیزنند بلکه خیلی به ارامی با هم صحبت می کنند.
چرا؟؟ چون قلب هایشان خیلی بهم نزدیک است. فاصله قلب هایشان خیلی کم است.
استاد ادامه داد: هنگامی که عشقشان به یکدیگر بیشتر شد چه اتفاقی می افتد؟؟
انها حتی حرف معمولی هم با هم نمیزنند و فقط در گوش هم نجوا میکنند و عشقشان باز هم به یکدیگر بیشتر می شود.
سر انجام، حتی از نجوا کردن هم بی نیاز می شوند و فقط به یکدیگر نگاه می کنند!!!
این هنگامی است که دیگر هیچ فاصله ای بین قلب های انها باقی نمانده باشد.
نظرات شما عزیزان: